Triomf, hy hat syn slach wer slein,
de Frânsman leit folslein derûnder,
hy is noch lang net oan de ein,
fart ûnder seil foar wûnder.

Sjedêr, as nij de helling ôf,
de grutste, grutsk is de marine,
de Frânsman komt troch him yn ’t nau,
hy lit syn fjurren skine.

Nei fjirtich jier de seilen del,
de boech slacht net mear troch de weagen,
gjin Frânsman wurdt fan him noch kjel,
hy hat de dea foar eagen.

De himel jout de symbolyk,
de stoom fertelt fan nije tiden,
moarn is de Temeraire lyk,
hat neat as stof te bieden.

* Andrew Kennedy
Skilderij ‘De Temeraire fart by Trafalgar wei’

** William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘It oarlochsskip Temeraire wurdt nei de sloop sleept’

As de dei de nacht trochgiet,
dan libbet alles as in hert
en sjongt de wyn it griene liet
fan fluch feroaring gjin ferlet.

Pompeblêden lizze fêst
en heine ’t ljocht fan hiel de nacht,
ha gjin gefoel foar earst en lêst
en nimme ’t sliepen net yn acht.

Bergen rize klearder op
mei nacht en dei as dûbelbyld
fan djip gefoel nei hege top,
dêrtusken is de simmer myld.

As de nacht de dei trochgiet,
is alle libben lang al wei
en gûlend sjongt de wyn it liet
fan langstme nei in ommeswaai.

* Kitty Lange Kielland (1843-1914)
Skilderij ‘Simmernacht’