december 1, 2016
fan Matthijs Maris*
Sis net dat sy neat hat mei fjoer,
want sûnder wurdt it fleis net gear
en spatte fonken fan mefrou,
it lit har kâld, sy is der wol mei klear,
faak fielt sy har de keukenhoer.
Der waard earst sein, sy wie prinses,
omdat sy tsjinne by mynhear,
noch mear as by syn lilke frou,
sa’n tsjinst wie foar in faam in hiele ear,
foar him it fleis, foar har it mes.
Sis net dat sy neat hat mei fjoer,
fan him hat sy te lang dat daaid,
har eigen lôget op, as frou
fielt sy it langstme nei de dei as breid,
it rauwe libben is har oer.
* Matthijs Maris (1839-1917)
Skilderij ‘Keukenprinses’
Skilderij ‘De breid’
november 30, 2016
van Elihu Vedder*
van Jusepe de Ribera**
Satyr Marsias wou grijpen
alle wezens bij het hart;
omdat gezelschap hem verwarmde,
speelde hij vanaf de start
zijn longen leeg op slechts twee pijpen.
Op zijn aulos blies hij hazen
uit de heuvels naar zich toe,
omdat hun oren ’t ruisen hoorden,
maar zij wisten nog niet hoe
hij met twee pijpen kon verbazen.
Marsyas hield op met spelen,
want Apollo kwam eraan
om met de satyr luid te strijden;
wie er won, mocht nog verslaan
zijn tegenstander: villen… kelen…
Lier en aulos lieten horen
aan de hazen het verschil,
zodat Apollo kon gaan villen;
vals klonk Marsyas’ gegil,
de hazen vluchtten, plat hun oren.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘Marsyas betovert de hazen’
* Jusepe de Ribera (1591-1652)
Schilderij ‘Apollo vilt Marsyas’