februari 15, 2017
It kin noch net, mar ’t leit al ticht,
de brede rûte nei de mar,
de himel jout in kleurich sicht,
de nacht docht alle war.
De hoop stiet fjouwer kear op grien
en trije kear op winterklear:
gjin mêst of gyk, ’t is dêrmei dien,
de simmerstriid ferlear.
Dochs ljochtet it ferline op,
it âlde skip fan Earnewâld
foer sechtich jier ferlyn op kop,
no leit it stil en kâld.
It kin noch lang net, mar it bart
op rûte nei de Snitser mar
dat hiel de float wer folop fart,
dan is it túch oan bar.
februari 14, 2017
van Elihu Vedder*
De engel is gevallen,
heeft geen kracht meer, ligt voor dood,
gevlogen is zijn laatste poging:
de hulp die hij nog bood…
maar Adam zag het niet meer zitten.
Gevallen in de hitte
van de strijd met weer de slang,
die slaagde in zijn laatste poging
van vele, eeuwen lang
heeft hij de Adams laten vallen.
Zij liggen, bloot de hoofden,
starend uit de dodenhoek,
geen kans meer op een eeuwig leven,
geen vrede met bezoek,
het laatste dat de slang beloofde.
De laatste man, gekomen
om te rapen wat er valt
te redden, maar er is geen leven,
de vruchten zijn vergald,
de vrouw is bij hem weggenomen.
* Elihu Vedder (1836-1923)
Schilderij ‘De laatste man’