april 17, 2017
Sjedêr, hy hat it hjoed wer rêden,
de kym hat him net keare kind,
gjin wolk of weach sil him ûntnimme
syn besieling foar it ierdske folk,
de delgong komt nei ’t klimmen.
De dyk rint faak mei party bochten
nei wêr’t de minske wêze wol
mei yn de moarn ferljochte dize,
fol besieling troch de fiere bol,
hy sil it paad wol wize.
De delgong komt mei swakke strielen,
foargoed foarby is ’t hichtepunt,
de kym wurdt net mear sa ferljochte,
ien kear noch, de alderlêste stunt,
dan nimt de nacht de rjochten.
april 16, 2017
fan ûnbekend*
fan Auguste Rodin**
Parys hie al syn Eiffeltoer,
dy’t útseach oer de hiele stêd,
mar amper fierder, mannichfâld
klonk yn de heechste rûnten:
‘Lit Parys mar sjen oan hiel de wrâld.’
Parys kriich dus in wrâldekspo,
dêr’t alle lannen joegen sicht
op hichtebou fan eigen grûn
en heech nivo, in bûnte
wrâld dêr’t elkenien syn draai yn fûn.
It earste metrospoar wie net yn sicht,
mar joech wol faasje oan technyk,
al moast de tinker djipper gean
as earder sljochtwei hinne…
reizgers wiene wol de wrâld te ryk.
De keunst kriich yn Parys ek syn gerak
mei ’t paviljoen fan in Rodin,
syn tinker wie in moai model
om noch in wrâld te winnen
yn de takomst, djipper gean hie sin.
* Ofbylding út ‘De Hollandsche Lelie’
** Auguste Rodin (1840-1917)
Byld ‘De tinker’