april 19, 2017
fan pater Herman Falke
In wûnder, want ik kin wer rinne
nei lange jierren lizze,
ferlamme, sûnder hope, libbenslang,
sa lei myn wrâld derhinne.
Wat is in libben sûnder maten
dy’t wat te sizzen hawwe?
Ik woe der earst net oan, mar lang om let
bin ik troch har bepraten.
Sy ha my nei dat plak ta droegen,
ik sil it earlik sizze:
ien dy’t ferlamme is, fertrout it net,
wurdt troch gjin frjemde noege.
Myn freonen lieten my net lizze
en ha my heger droegen,
in gat yn ’t dak, ik wist net wat ik seach,
sa koene sy it risse.
Ik bin doe foar syn fuotten sakke
en kriich wer justjes hope,
syn krêft gie troch my hinne as in weach,
hy hat my better makke.
* Pater Herman Falke
Byld ‘Jezus genêst in lamme’
april 18, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
Dag, waar kijk je naar
of blijf je zomaar staan?
Je ziet me aan,
dus kijk ik maar terug;
Ja, de krullen in mijn haar,
dat heeft mijn ma gedaan,
ik zie ze niet,
heb echt geen ogen op mijn rug,
ik kijk nu juist opzij,
omdat ik jou zag staan;
zonet keek ik vooruit,
naar ’t boek zoals je ziet,
want pa heeft net gezegd:
van lezen blijf je bij;
misschien heb je ’t gezien
dat ik naar plaatjes kijk,
want lezen doe ik luid,
dat heb je niet gehoord
en gaat ook niet gelijk
met kijken naar een plaat;
o ja, heb je die bloem gezien?
Die staat niet in het boek,
want kijk, die is nou echt,
ik heb het bijna uit,
het boek natuurlijk… echt…
heb ik te veel gepraat?
Dan kijk ik wel vooruit,
nu dag… je bent zo om de hoek.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Portret van Frederika Reijnders’