juni 23, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2006
Gjin twivel oan:
de poarte stie yn ’t seil
op Snits syn simmerwetter,
lykjend op in keningskroan;
hoewol’t de útslach better
koe, de Pan fertsjinnet heil.
Gjin twivel oan
sa tusken kryst en nij-
jiersdei, dy winterdagen
sprekke op in hege toan
fan elk syn wolbehagen,
wês der as de wjerljocht by!
De twivel slûpt
by Snitsers troch de kiel,
want hat de duvel boarte
mei de tekens, ien fersûpt?
Ferdeald, de wetterpoarte!
Grouster G snijt troch de siel.
juni 22, 2017
fan Cornelis van der Voort*
fan Dirk Druijf**
Gjin libben sûnder ier ûnthjit,
want jierren dy’t noch foar ien lizze,
binne blank, in kap mei kant,
figueren dy’t fan alles sizze.
De mûle seit net hoe’t it sit,
de eagen glimkje yn de hoeken,
bloeie docht sy mei it kant,
de takomst moat noch oan har lûke.
Gjin libben sûnder let gefoel
oer alle dingen dy’t oars koene,
donker as in swarte kap,
de geast is troch ’t bestean ferwûne.
De mûle as de reade stoel,
de eagen skowe nei de hoeken
as ferwachte sy de klap,
’t ferline wol sy ’t leafst net rûke.
* Cornelis van der Voort (1576-1624)
Skilderij ‘Portret fan in jonge frou’
** Dirk Druijf (1620-1669)
Skilderij ‘Portret fan in âlde frou’