juli 1, 2017
Dêr rinne wy dan wer tegearre
mei net mear as op ’e hinnereis,
teminsten fielend it gewicht;
sis Judas, ’k bin benijd watst seist
oer it ferrin, ik wol dyn miening hearre.
Ik wol no daliks net jûchheie,
mar it foel my, earlik sein, net ôf,
ien doar mar bleau foar ’t boadskip ticht
en fierder soarge mem de frou
foar ’t miel, ik mocht de reis mei dy wol lije.
Dyn útspraak seit noch net safolle
oer de útkomst, wêr’t it eins om giet:
Gods Keninkryk komt yn it sicht
mei ’t wurd en boppe-al de died,
de ynspiraasje út ús hert en holle.
Jehannes, wat in grutte wurden
foar de jongste, mar ik jou wol ta
dat wy foldiene oan de plicht
dat minsken wat mear útsicht ha,
guon siken binne sels wer better wurden.
juni 30, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2006
Genede hat de sûnde wiske,
sa woe ek ús Leave Hear,
dy’t oer hege weagen rûn,
it risiko wie der net mear,
dus lit syn learling net mear fiskje.
Lit ús de koalstofmêst ferjitte,
mei dy stof wurdst kampioen
as gjinien it kwea ûntdekt,
dy kâns waard Ulbe* dus net jûn,
hy moast te bycht, yn ’t hokje switte.
Syn útspraak tsjin de hege hearen
waard de skipper ek ferjûn,
yllegaliteit gjin punt
mear, Ulbes silen wurdt wer sûn,
dus wêrom soene se him keare?
Wês wolkom, skipper, want genede
krijsto fan ús Leave Hear,
alle kwea is dy ferjûn,
do dochst it grif net noch in kear,
de SKS ferwachtet frede.
* Ulbe Zwaga