december 6, 2017
Ut it skûtsje-argyf 2008
Foto LC/Jan de Vries
Hy koe der neat oan dwaan
dat hy in lid waard fan fertsjinste
by de SKS,
’t gie benammen om it jaan
en dêryn wied er net de minste,
ús Ed Nijpels eks.
Hy hie it hert op ’t plak
dêr’t ek de fjirtjin skûtsjes wiene,
waarm en rjocht foarút
de snút nei ’t alderlêste rak
fan Snitsers dy’t de krânse hiene,
Douwe kriich de tút.
Wat kinne sy no dwaan,
de fjirtjin froulju fan fertsjinste
mei it waarme hert,
de kampioenen yn it jaan
fan tuten, rjochtút, net de minste,
mar dy krije ’t net.
december 5, 2017
van Lourens Alma-Tadema*
van Jacobus van Looy**
Hij heeft geen last van een gebrek,
getuige zijn beweging,
geen gebrek aan liefde ook;
zijn moeder strekt haar slanke nek,
geen handje houdt haar tegen.
Geboren is hij om te staan
temidden van de goden,
die voor hem plaveien ’t pad
om triomfantelijk te gaan
van ’t strijdperk met zijn doden.
Helaas heeft hij het niet gered,
geofferd met de zegen
van de Schepper die het rook;
zijn moeder heeft niets aan ’t gebed,
geen hand houdt tranen tegen.
Geboren was hij om te gaan
als herder met zijn schapen,
waarvoor hij de voorkeur had,
de keuze liet hem niet bestaan…
hij was voor niets geschapen.
* Lourens Alma-Tadema (1836-1912)
Schilderij ‘Een aards paradijs’
** Jacobus van Looy (1855-1930)
Schilderij ‘Eva en Abel’