april 12, 2018
fan William Turner*
De sinne seach ik rizen
achter iuwenâlde stiennen wei,
it ljocht spriek fan in moaie dei
om my in prachtich paad te wizen.
It hat my ynspirearre
ta mei beide eagen wiid te sjen
as seach ik foar it earst… as bern
foar wa’t op wei noch neat mislearre.
Ik ha my earst ferbylde
harten yn it wetter, foar my nij,
mar ’t wiene deagewoane kij,
dochs wie ’t as sy de wrâld besielen.
De iuwenâlde stiennen
op ’e achtergrûn en libben fee
ferhelje fan in mytysk stee,
oergetten troch de moarntiidssinne.
* William Turner (1775-1851)
Skilderij ‘Norham Castle, opkomst fan de sinne’
april 11, 2018
fan Giotto*
It gie al langer troch my hinne:
as it moast, dan foar it Peaskefeest,
want faak hie hy it deroer hân,
hy woe yn minskehannen falle,
ik soe in hantsje helpe kinne.
It fielde as it moast hjoed heve,
lykas waard ik nei de timpel dreaun,
hie ien my hieltyd by de hân;
der skeat my oars net troch de holle:
’t is net om mei him ôf te weven.
Sa bin ik yn de timpel kommen,
ha dêr mei de hegeprysters praat,
it waard in oerlis oer de stân
fan saken, ’t gie net om safolle…
se wiene mei ’t gehiel ynnommen.
It giet no hieltyd troch my hinne:
kin it sûnder opskuor foar it feest?
* Giotto (1266/1267-1337)
Skilderij ‘It ferrie fan Judas’