juli 28, 2018
fan Frans Hals*
Dit evangeelje ha ik skreaun,
om’t Jezus yndruk makke hat
op my as syn apostel;
it fielde ûnder ’t skriuwen krekt
as wie de Hear op ierde bleaun
en wurden út myn geast ferloste.
Ik hear syn wurd noch by de mar
dat ’k bliuwe soe oant hy wer kaam,
no bin ik al op jierren;
gjin minske wit hoe’t dat krekt giet,
ik ha de tiden net foar kar,
it wurdt ús ienkear iepenbierre.
It barde yn deselde tiid
dat Jezus spriek syn lêste wurd:
‘Jim binne no apostels.’
Hy stjoerde ús de ierde oer
om ’t folk te dopen wiid en siid,
dat elk waard troch syn geast ferloste.
Troch Jezus’ geast bin ik ek dreaun
by ’t skriuwen fan in djipgeand boek
foar hjoed en nije tiden;
út Jezus’ libben is ’t in kar,
want lang net alles is beskreaun,
de djipte makket my beskieden.
* Frans Hals (sirka 1582-1666)
Skilderij ‘De evangelist Jehannes’
juli 27, 2018
fan Cornelis de Vos*
Apollo, soan fan Zeus en Leto,
twalingbroer fan Artemis,
waard yn ien jier al folwoeksen;
fan syn krêften wie er wis,
hearde daliks by de tûksten.
Apollo syn ferbliuw wie Delphy,
Gaia har orakelplak,
dêr’t ferskate wurden klonken
tusken beide, sterk en swak,
flamjend en oars net as fonken.
Apollo, god fan pylk-en-bôge,
dy’t it slangebist fersloech
om yn Delphy te ferkearen,
troch geweld mem Leto joech
nei ’t ûntearjen wer de eare.
Apollo boude Trojes muorren,
sloech de stêd fûl mei de pest,
stjoerde dy ek nei de Griken,
sadat oerbleau mar in rest,
oeral leine fijâns liken.
Apollo, god fan kleare keunsten,
spile op ’e fluit en lier,
wie besibbe oan de sinne,
skonk de ierde ljochte sier,
rûn der sels as moaiste hinne.
* Cornelis de Vos (1584-1651)
Skilderij ‘Apollo en de Python’