november 7, 2018
fan ûnbekend*
Lit my foar allegearre sprekke,
ek út namme fan Cornelius,
wy binne goede maten,
wis, ek boargers fan ’t Romeinske ryk,
’t wie juster noch foar ús in plus,
mar hjoed is elk troch Petrus rekke,
mei de doop oan him gelyk.
It kaam troch beide fisioenen
dat wy rekken op deselde wei,
de wei fan Jezus Kristus;
Petrus hat oan ús it boadskip brocht
dat ek Romeinen telden mei;
as wy yn ’t Godsryk leauwe woene,
kamen wy ek ta ús rjocht.
It grutste wûnder moast noch komme:
elkenien waard rekke troch de Geast,
dy’t troch de romte waaide,
ek foar boargers fan ’t Romeinske ryk;
it giet net mear om wa komt earst
of dy is heiden, dy de fromme,
troch de Geast is elk gelyk.
* Yllustraasje ‘Cornelius’
november 6, 2018
van Fritz von Uhde*
Natuurlijk was er wat geweest,
het kwam in elke groep wel voor,
maar ’t was ook gauw vergeten,
dus geen wrok op ’t uittochtfeest.
Hun voormaat had het zo gewild:
in ’t licht van toen een samenzijn,
een volle beker onder ’t eten,
samen eten stemde mild.
Eén was er die geen aandacht had
voor wat gedaan werd en gezegd,
alsof hij vooraf heeft geweten
zijn bestemming, hoe en wat.
Hun voormaat had het zeker door,
wat hij plotsklaps ter sprake bracht:
zijn eigen uittocht, afgemeten
aan het feest, hij kreeg gehoor.
De achtermaat stond woedend op,
zijn eigen uittocht kreeg hij door,
een hond die lelijk was gebeten,
wegliep met een kwade kop.
Natuurlijk is het dit geweest
wat voor een stemming heeft gezorgd
die sloeg op ieder onder ’t eten,
dubbel was het uittochtfeest.
* Fritz von Uhde (1848-1911)
Schilderij ‘Het laatste maal’