januari 30, 2019
fan ûnbekend*
As gelearde stean ik goed bekend,
wat lang net alles seit:
ik moast as Joad oer grinzen hinne
om mei Kristus op te tsjen,
fan hearren sizzen learde ik him kennen.
Oan joadske wetten bin ik wend,
gjin kwea wurd oer dy lear,
mar Kristus’ libben hat my rekke,
libje om foarút te sjen,
hoewol… men moat net mei ’t ferline brekke.
Kristus’ libben, my net goed bekend,
kriich ik fan oaren troch,
’k ha alles my fertelle litten,
lykas wie ik noch in bern,
gelearden kinne ek net alles witte.
Hoe’t it libben foar my fierder rint?
As kristen gean ik troch,
dat ek de Joaden derfan witte.
* Foto ‘Alexandrië’
januari 29, 2019
van Aleksandre Aleksandrovitsj Deineka*
Hij stapte al jong in de bommenwerper
voor zijn reis naar Stalingrad
ter ere van het Duitse Rijk,
zoals zijn kameraden zongen:
‘Het hoofd omhoog, de benen recht,
de Führer is het meer dan waard,
geen vliegenier schiet scherper!’
Zij hadden hem nog maar als stip voor ogen,
richtten zich al op zijn val
ter ere van hun Groot Gelijk
en toen zij hoorden ’t verre brommen,
kwam ’t hoofd omhoog, de rug werd recht,
voor Stalin klonk de luide knal
en weg is hij gevlogen.
Hij kon aan vuur en rook nog net ontkomen
op zijn reis naar Stalingrad
ter ere van het Duitse Rijk,
terwijl het suisde in zijn oren:
‘Het hoofd omhoog, de benen recht!’
Wat was zijn leven nu nog waard…
geen val gestuit door bomen.
* Aleksandre Aleksandrovitsj Deineka (1899-1969)
Schilderij ‘Neergehaalde vliegenier’