maart 28, 2019
fan Pieter van Anraedt*
Gjin tinken mear oan ’t jonge bern
dat beide jierren earder wiene,
sy binne grutsk as man en frou
en sitte sa’t se binne:
fier foar harren út te sjen.
Net dat sy tinke oan de dea,
mar wol oan wat de jierren bringe;
sy binne kreas as man en frou,
dus soe it no moai kinne:
glêd fan hûd en rjocht fan lea.
Sy komme ek geastkrêftich oer,
wat yndruk op it neiteam makket;
de neitins oan in man en frou
sil troch de tiden rinne,
sa ha libbens dochs noch doer.
Syn hân jout krêftich oan ’t ferskil,
de skepping hat it sa ha wollen:
de man is net sa as de frou
mei hannen dy’t bûn binne
oan elkoar en sûnder wil.
* Pieter van Anraedt (1635-1678)
Skilderij ‘Portret fan in hear’
Skilderij ‘Portret fan in frou’
maart 27, 2019
fan Nikolai K. Bodarevski*
As kening ha ik mear te sizzen
as gûverneurs yn dit Romeinske ryk,
dêrby komt noch it grutte foardiel
dat ik de wetten fan de Joaden ken,
dus kin ’k ferbinings lizze.
By Festus wie ik op besite,
myn leave sus Bernice giet dan ek mei…
it folk stiet gau klear mei in oardiel,
mar sa’n relaasje falt wol te besjen,
it hat my noch nea spiten.
De gûverneur liet gau al witte
dat hy mei Paulus yn de knipe siet…
gjin joadske kennis is in neidiel,
it is mar goed dat ik dy wetten ken
om foar en tsjin te mjitten.
Dy Paulus kin syn wurdsje sizze
oer dea en libben, Jezus libbe wer,
wat wie foar ús it grutte foardiel,
want wa’t dat leaude, gie net mear ferlern…
’t ferbân koe ik net lizze.
Myn oardiel ha ik witte litten:
ûnskuldich, mar wol nei de keizer ta.
* Nikolai K. Bodarevski (1850-1921)
Skilderij ‘Ferhoar fan Paulus’