februari 19, 2019
van Arkadij Aleksandorvitsj Plastov*
De brigade had geoefend
op een hete zomerdag:
soldaat en paard als één geheel,
het zweet droop ook van beide af…
op bevel van het gezag.
Op commando: los de teugels
tussen bergen en rivier;
soldaat en paard, deel het geheel,
aldus de generale staf,
bloot de huid, ontspan de spier.
De brigade als één lichaam,
nu gedeeld voor het genot,
wie kijkt er op van zak en steel…
het lichaam van de vent is af,
’t is als van een Griekse god.
* Arkadij Aleksandorvitsj Plastov (1893-1972)
Schilderij ‘Het baden met paarden’
februari 18, 2019
Hy klom net by de tûken op
om ’t heechste stânplak te berikken,
want syn wjukken brochten him teplak
om nei wat op syn rûte leit te sjen…
’t foarútsicht lit him kicke.
De skipper drukte op in knop
om op syn sitplak te berikken
dat er útsicht hat en hâlde kin
de krekte koers nei syn bestimming ta…
’t foarútsicht nei ’t beskikken.
Beskikke of yn frijheid op
de heechste top de kop te draaien,
út te sjen nei wêr’t in gaadlik plak
is om in slach te slaan, want sa te sjen
hat hy hjoed neat te kleien.
