februari 16, 2019
fan ûnbekend*
Se seine dat ik dea west ha,
mar dêr wit ik neat fan,
hoe soe ik dat ek witte moatte?
In deadenien kin neat mear sjen,
se seine… it wie stjerrend wier… no sa!
Ik wie nijsgjirrich nei ’t berjocht
fan Paulus oer de Hear,
dy’t opstien wie, as troch in poarte
fan dea nei libben, Paulus koe ’t
moai bringe: fan de neare nacht nei ’t ljocht.
De lampen brânden yn de seal,
it duorre lang, ’t waard waarm,
de eagen koe ’k net iepenhâlde
dêr yn de finsterbank, doe moat
ik fallen wêze, wekker wie ’k mar heal.
Se seine, Paulus kaam derby
en foel op my, ’t kaam klear,
se moasten ’t each op Jezus hâlde,
dat hearde ik, doe koe ’k wer sjen,
it fielde as begûn ik op ’e nij.
* Yllustraasje ‘Paulus jout Eútichus it libben werom’
februari 15, 2019
fan Sandro Botticelli*
Sy binne mei har trijen,
kreaze froulju út it goaderyk,
ferneamd om harren graasje,
foar de heechste god in blyk
dat sy har oan it libben wije.
Gjin libben sûnder freugde,
foar de froulju ek in glêde hûd,
dan noch ferdivedaasje,
trije makket alles goed,
sa’n libben sil god Zeus lang heuge.
Kin Zeus sels sprekken lije,
is de heechste god skjin op ’e hûd?
Syn dochters witte better,
geane troch foar gol en goed
en ha mei heit neat mear te krijen.
Der binne ek wol oare
bylden, sprekkend fan net sa fideel
as dochters fan skjin wetter:
‘Wolkom yn ús gol bordeel,
’t is goed om manlju te bekoaren.’
* Sandro Botticelli (1445-1510)
Skilderij ‘Primavera’(detail)