maart 13, 2019
fan ûnbekend*
Gjin minske mei ’t noch witte
dat ik omke Paulus rêden ha,
nee, ik bin net in held,
tafallich hearde ik fan it komplot
en dat ha ’k oan de kolonel ferteld.
Ik hearde manlju swarren
dat gjin hap kaam harren troch de kiel
foar ’t omke deade wie;
dat rekke my yn ’t hert, want lei syn lot
net yn myn hannen? Dêrom ta de die!
Dus gie ’k nei de kazerne,
dêr’t ik omke op ’e hichte brocht
fan wat der komme koe;
hy wie my tankber, tocht nei oer ’t komplot,
joech rie oer wat ik dwaan en sizze soe.
Ik wol wol earlik wêze
dat ik trille by de kolonel,
dy naam my by de hân
en sei: ‘Dyn omke Paulus leaut yn God,
mar wit, syn libben bliuwt troch my yn stân.’
* Yllustraasje ‘Paulus en syn omkesizzer’
maart 12, 2019
van Song Man*
Hun lichten schijnen ondergronds
om op te diepen energie
voor werkers in het vaderland,
het zijn veel meer dan drie.
Zij werken in een groots verbond
door ’t hoge leiderschap gesmeed,
dat blijft de tijden door in stand,
zij zijn erop gekleed…
… in grijs tenue met voor de mond
het witte doek, zodat geen stof
dringt in de longen door, dus aan
de grote leider lof.
Zo blijft de vader goed gezond
en geeft zijn zoon de krachten door
om naar de ondergrond te gaan,
zijn hand grijpt al de boor.
De perslucht drijft de boor in ’t rond
en geeft de zoon de energie
om diep te gaan voor ’t vaderland,
hij heeft de kracht voor drie.
De vader, die hem aan zich bond,
is trots dat hij de keuze heeft gemaakt
om door te gaan met vaste hand,
dus is hij diep geraakt.
* Song Man
Schilderij ‘Vader en zoon’