maart 10, 2019
fan Wassily Kadinsky*
Wat soene al dy foarmen wêze?
Grif misfoarme sa te sjen
en ûnfolslein, yn tizen,
gjin begjin en sykjen oan,
de ynhâld giet ferlern.
De letters binne net te lêzen,
roppe sa gjin bylden op
fan delgean en wer rize,
op ’e grûn of op ’e troan
of komt it op ’e kop…
… ferkeard? De keunstner koe it witte,
keas foar ’t each in oare wei,
soe sa de takomst wize,
disharmoanysk waard de toan,
de tiidgeast achternei.
Lit nimmen mear ferjitte
dat Kadinsky rûn foarop,
al bliuwt dat yn de dize
sûnder titel, dé ikoan
fan sûnder sturt of kop.
* Wassily Kadinsky (1866-1944)
Akwarel ‘Sûnder titel’
maart 9, 2019
fan ûnbekend*
As hegepryster sprek ik rjocht
op grûn fan joadske wetten,
dat sa’n rjochtspraak giet net om ’e nocht,
yn earnst moat ik in útspraak dwaan
oer wat resint ferkeard gien is,
foar my is dêr de saak mei sletten.
As hegepryster wie ik poer
op ien dy’t him fersette,
my doe útskold… wa kin dêr no oer?
Ik liet him earst troch oaren slaan,
dy Paulus wie fansels wol mis,
hy wie ’t fatsoen foargoed fergetten.
It rûn op strideraasje út,
hy wie in Fariseeër,
wie oer dea en libben resolút:
God soe nei ’t stjerren ’t libben jaan
oan wa’t, as my, rjochtfeardich is,
sa leaude net de Sadduseeër.
It lei him oan de kolonel
dat ik de saak net slute
koe, dy Paulus kaam wer yn de sel.
* Yllustraasje ‘De Hege Rie’