april 5, 2019
fan Gaspare Landi*
As grutsk en fûl aristokraat
seach er op plebejers del,
dy’t foar Rome neat betsjutten,
dat die inkeld de senaat,
Coriolanus hearde by de grutten.
It leger seach yn him in held,
want hy lei de fijân del,
wat foar Rome mear betsjutte
as plebejers yn de kjeld,
Coriolanus hearde by de grutten.
De kjeld gie oer yn hongersneed,
dat plebejers foelen del,
wat de striidheld net begrutte:
sljochte minsken by de fleet…
Coriolanus wie net mear in grutte.
De held rûn oer, de fijân wûn,
Rome kaam troch him yn ’t nau,
wat syn mem en frou begrutte;
syn gefoel waard troch har bûn…
Coriolanus hold it net op fuotten.
* Gaspare Landi (1756-1830)
Skilderij ‘Pleit om Rome net yn te nimmen’
april 4, 2019
fan Umberto Boccioni*
Gjin earme komt yn de arkade
ûnder bôgen withoeheech,
ferljochte troch sabeare stjerren,
dêr’t gjin himelstjer trochhinne komt,
de earme siket oare paden.
De riken kringe nei de ljochten
achter ’t glês fan it kafee
om boppe ’t razen út te hearren
wat besielet hoeren op ’e fûst,
de riken wringe har yn bochten.
Ut dy twa hoeren falt te kiezen:
dy of dy prostituee;
mei faasje wurdt mobilisearre,
wat dêrnei ta oarlochshichte komt,
gjin leger wol de striid ferlieze.
Gjin earme komt yn de arkade,
’t pilske drinkt er yn de kroech
en rint op hûs oan oer de kade.
* Umberto Boccioni (1882-1916)
Skilderij ‘Gefjocht yn de arkade’