maart 25, 2019
De tûken stekke wyld derhinne
op ’e skieding tusken keal en grien,
de beamsjirurch klimt nei de hichte
om de dea bylâns te rinnen.
De motor raast om ’t pleit te winnen
fan de dea dy’t delploft as in stien,
de beamsjirurch bliuwt op ’e hichte
foar it opgean fan de sinne.
De stilte falt der samar hinne,
sûnder plof, de dea is hinnegien,
it maitiidsgrien hat him ferplichte
om net kreakjend mear te stinnen.
Sjedêr it libben fan de tûken,
dy’t fereale sjonge op ’e wyn,
de fleur komt binnen troch de sinnen,
de tiid fan ’t jier is rynsk te rûken.
maart 24, 2019
fan ûnbekend*
In panter draaft mei faasje
fan it iene nei it oare plak,
lit sa syn rjochten sjen,
foarbyldich foar de wrâldske macht
dy’t stribbet nei in sterke naasje.
De Dútske ‘Panther’ liet him
jilde yn Marokko’s Agadir,
it rjocht gie oars ferlern;
de Frânske hoanne stie op wacht
en woe net ha de panter biet him.
In plak fol yn de sinne,
dêrfoar wie de keizer yn it spier,
dan wie syn rjocht te sjen
fan Dútslân oant yn Afrika,
syn macht moast oan prestiizje winne.
As bisten skieden binne,
fine sy in eigen gaadlik plak,
dan is ’t model bekend,
mar ierdske machten wolle ha
dat sy ek oer de grinzen kinne.
Foto ‘Dútske kanonnearboat Panther’