mei 9, 2019
fan Marc Chagall*
It hurde libben op ’e ierde
koe ’k as doarpsgeaman krekt oan,
mei frouwehelp foar al ús bern
stie ik te meanen yn de miede.
It wie ús krús, dat fan de tsjerke
seagen wy earbiedich oan
as teken fan ús Leave Hear,
mar fan syn komst wie neat te merken.
De ko stie klear om mei te praten
oer de noeden fan de dei,
mei grutte eagen seagen wy
har sitten, frou en ko as maten.
Mar harkje, wat is hjir te rêden?
Snarelûd, it nimt my mei
nei boppen om it oars te sjen,
in flecht oer doarpen, krús en stêden.
* Marc Chagall (1887-1985)
Skilderij ‘Ik en it doarp’
Skilderij ‘De fiolist’
mei 8, 2019
fan Paulus*
Korintiërs, jim stêd spriek my wol oan:
de haven mei de skippen oeral wei,
de timpels en de synagoge,
elk fereare dêr mei hiel syn siel,
mar soe it allegear wol doge?
Ik groetsje jim en tankje God aloan,
jim binne ryk, want Kristus is de wei,
sa’t jimme troch de Geast wol witte;
troch myn tsjûgenis krijt elk syn diel…
mar ienheid mei gjinien ferjitte.
Dus bruorren, stean ik der by jim op oan
ienriedich op ’en paad te gean, gjin wei
fan skieding, sadat mear partijen
ûnder jim ferdiele it gehiel,
want skieding bringt oars net as lijen.
Ik woe mar sizze, wiis gjin minske oan,
ek Kristus net, dêr’t jim in skoftke wei
fan binne, want dan komt der skieding,
ûnderdielen taaste oan de siel
fan Kristus’ wurd, ús iennichst lieding.
* Earste brief fan Paulus oan de Korintiërs’