mei 8, 2019
fan Paulus*
Korintiërs, jim stêd spriek my wol oan:
de haven mei de skippen oeral wei,
de timpels en de synagoge,
elk fereare dêr mei hiel syn siel,
mar soe it allegear wol doge?
Ik groetsje jim en tankje God aloan,
jim binne ryk, want Kristus is de wei,
sa’t jimme troch de Geast wol witte;
troch myn tsjûgenis krijt elk syn diel…
mar ienheid mei gjinien ferjitte.
Dus bruorren, stean ik der by jim op oan
ienriedich op ’en paad te gean, gjin wei
fan skieding, sadat mear partijen
ûnder jim ferdiele it gehiel,
want skieding bringt oars net as lijen.
Ik woe mar sizze, wiis gjin minske oan,
ek Kristus net, dêr’t jim in skoftke wei
fan binne, want dan komt der skieding,
ûnderdielen taaste oan de siel
fan Kristus’ wurd, ús iennichst lieding.
* Earste brief fan Paulus oan de Korintiërs’
mei 7, 2019
van Odilon Redon*
Johannes had zijn ogen dicht
toen ’t hoofd van ’t lichaam scheidde
op verzoek van schoonheid Salomé,
’t is duidelijk niet zijn gezicht.
Geen bloed loopt uit de hoge schaal,
geen sprake van kort lijden
van het lichaam, maar wat zegt de geest?
Perseus denkt over zijn verhaal.
Als halfgod heeft hij lang gedacht
hoe hij het hoofd zou halen
van Medusa, als Gorgo een beest,
hij heeft het er goed afgebracht.
Denkbeeldig leeft hij als haar voort,
al is het maar eenmalig,
want zijn hoofd op schaal neemt hij niet mee:
de hele halfgod na de moord.
* Odilon Redon (1840-1916)
Schilderij ‘Hoofd van Perseus’