mei 26, 2019
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Yn Skotlân waard er berne,
jonkje ûnder wurkers, sljocht en rjocht,
de earmoed wie syn diel,
hy foer al dreamend nei Amearika,
de werklikheid moast wenne.
Earst wiene ’t telegrammen
dy’t er rûnom nei de minsken brocht,
de opgong waard syn diel:
in dream fan stiel, dy woed er libjend ha…
Carnegie wie syn namme.
Mei stiel gjin oarloch fiere,
mar oan frede bouwe, wie syn doel:
’t paleis kaam yn De Haach;
it kapitaal út stiel liet dreamen ta:
de wrâld nei frede liede.
De frede wurdt net berne
út ’e oarlochsmem, dy’t gjin gefoel
hat foar in lêste fraach:
sil Noard-Koréa of Amearika
noch stielhurd ’t rjocht ûntkenne?
* Foto ‘Andrew Carnegie’
** Foto ‘It Fredespaleis’
mei 25, 2019
fan ûnbekend*
Jim moatte witte, bêste minsken,
gjinien is oan in oar gelyk,
jim hawwe eigen jeften krigen,
yn de geast is elkenien dus ryk.
Dy rykdom leit net oan de minske,
de Geast komt yn him oan it ljocht,
dat ljocht begjint dan út te strieljen
as dy minske nei syn jefte docht.
De iene sprekt in wurd fan wiisheid,
in oare wurdt de kennis jûn,
in treddenien blinkt út yn leauwe,
alle trije binne geastlik sûn.
De iene makket siken better,
wer oaren kinne wûnders dwaan,
der binne ek dy’t profetearje…
soe de Geast dy jeften dan net jaan?
De iene ûnderskiedt de geasten,
in oare sprekt mear talen goed
of kin de talen krekt útlizze,
wit, de Geast stiet foar de jeften noed.
* Foto ‘Jefte troch de Geast’