april 3, 2024
fan ûnbekend*
Ezechiël
Ik moat wer profetearje
oer Egypte, skriklik is de dei
dy’t oanbrekt mei in tichte himel,
troch de wolken brekt gjin ljocht,
de ein is fan Egypte wei,
want folken dêromhinne
falt de skrik ek op ’e lea,
ûntkomme likemin oan ’t swurd,
ferrinnewearre wurdt it gea
nei’t boaden útfearn binne
om it needlot oan te sizzen,
want sa bringe sy Gods wurd
oer Babelsk foarst Nebûkadnessar
dy’t optsjocht mei it rûchste folk
om oare folken del te lizzen
dy’t smoarge goaden tsjinne ha;
sa hâldt de Heare rjochtdei,
it ljocht giet oer yn neare nacht…
wa sjocht dan noch Egyptes pracht?
* Foto ‘Donkere wolken’
april 2, 2024
van Thomas Harold Beament*
Het was voor ieder op bevel,
al had het niet geklonken:
het zwijgen op de achtergrond,
de rouw op de gezichten
voor wie tussen hen in stond.
Nu ligt hij door de vlag bedekt:
een zuiver wit geweten,
doorlopen met zijn kostbaar bloed,
het doek ligt al in golven,
weet reeds hoe de zee dit doet.
Drie doen hun plicht als op bevel,
verzonken in gedachten
bij wie geen hulp meer baten mocht,
in godsnaam zal hij zinken,
omdat hij voor de vrede vocht.
* Thomas Harold Beament (1898-1985)
Schilderij ‘Begrafenis op zee’