maart 28, 2020
fan ûnbekend*
Lit de fjirde kandler wêze
foar it folk fan Tyatira
en de fjirde stjer syn ingel,
sy moatte dyn brief lêze:
Ik ken dyn goede wurken,
ek dyn leafde foar de oar,
troch ’t leauwe bist helpfeardich,
dêr is ’t gemeentelibben foar.
Jim libje mei Izebel,
dy’t har eigen wegen giet
as falske profetesse
en dy’t as hoer har tsjinst oanbiedt.
Sy kriich de tiid foar omkear,
mar gie troch, no is sy siik,
har folk falt yn ellinde,
omdat it net mei ’t frommes briek.
Hâld fêst oan watsto krigen
hast, dan krijsto ek de macht
oer folken dysto liede
moatst as moarnsstjer nei de nacht.
* Foto ‘Ruines fan Tyatira’
maart 27, 2020
fan Peter Paul Rubens*
Hephaistos, Hera’s manke soan,
dy’t sy mei gong de see yn smiet,
wat letter haadgod Zeus ek die,
belâne op it eilân Lemnos,
it ambyld waard syn troan.
Hephaistos, god fan ’t gleone fjoer,
dat brûkber wie foar him as smid,
koe smeie wat him frege waard:
in halsbân, flitsen en ek wapens
foar goaden en gewoane boer.
Dat Aphrodite waard syn frou,
wie foar in smid in grut kontrast,
omdat er ek noch kreupel wie,
de skientme seach se yn syn wurken,
sy bleau him op ’en doer net trou…
… want Aphrodite dielde ’t bêd
mei Ares, dêr’t Hephaistos smiet
in net oer, dat net iepen woe;
de goaden ha homearysk lake,
se rekken fan ’t tafriel net sêd.
* Peter Paul Rubens (1577-1640)
Skilderij ‘Hephaistos’