juni 14, 2020
fan ûnbekend*
fan Alexandre Blok**
Readgardisten wiene oars as wolven
neffens Alexandre Blok;
as revolúsjonêren
strieden sy foar ’t sljochte folk,
wat stie yn syn gedicht ‘De tolve’.
De tolve rûnen troch de strjitte,
sjittend, moardzjend mei in flok,
se koene neat bedjerre,
want sy strieden foar it folk…
dat koe dochs elkenien wol witte?
Ien wist it net, hat op har wachte,
want hy gie foar elk syn lok,
dat neat dêroan mankearre;
yn de sniejacht wie er tolk
en gids, ’t gie tsjin de wrede machten.
Readgardisten wiene oars as wolven
neffens Alexandre Blok;
mar oft se him wurdearre
ha of op him sketten? ’t Folk
wist dat er gids wie fan de wolven.
* Foto ‘Alexandre Blok’ (1880-1921)
** Gedicht ‘De tolve’
juni 13, 2020
fan ûnbekend*
Nei’t de draak op ierde smiten wie,
gie hy de frou rap achternei,
dy’t de jonge op ’e wrâld brocht hie.
De frou kriich wjukken fan de grutte earn
om te ûntkommen oan de draak,
de woestyn, dêr soe se hinne gean.
Op it iepenst kaam de grutte bek,
de frou kriich wetter achternei,
in rivier, neat wie de draak te gek.
De ierde seach de frou har bangens oan
en die de mûle iepen foar
de rivier, poer klonk de draketoan.
Oarloch waard it tsjin de oare bern,
de tsjûgen fan de Hear syn wei,
op it strân wie doe de draak te sjen.
* Yllustraasje ‘Frou en draak’