oktober 17, 2020
fan ûnbekend*
De sinne liet my triennen sjen
fan minsken yn ferdrukking,
dy’t te lijen hawwe fan de macht
fan wrede ûnderdrukkers,
gjin wreker jout ferdrukten acht.
De deaden binne, sa te sjen,
gelokkiger as minsken
dy’t noch libje, omdat har bestean
geregeld yn ferdrukking
komt, libbens net fier mear te gean.
In bern dat noch net iens bestiet,
is neffens my it lokkichst,
om’t it kweadwaan him folslein ûntgiet.
Wa’t him bekwaam foardocht yn ’t wurk,
is grif jaloersk op oaren
dy’t bekwamer binne, ’t is ferkeard
oergeunstich jacht te meitsjen
op ’e wyn, want dat is neat mei neat.
* Yllustraasje ‘Underdrukking’
oktober 16, 2020
fan ûnbekend*
Heit Ouranos en mem Gaia
wiene oan twa eagen wend…
hoe koe it dat har trije soannen
seagen yn it rûn mei ien?
Dat mankemint kaam oer as frjemd.
Yn de Tartaros opsletten,
rôpen sy de goaden oan,
dus waarden de Kyklopen holpen
troch god Zeus as nûmer ien,
sa’n komplimint foldie him skoan.
Tankber wiene de Kyklopen
foar de rêding, joegen oan
de goaden bliksem, trijetosk en
helm; it wiene mear as ien
dy’t trochgong foar in goadesoan.
Yn de Etna wie har wenning,
dêr’t se holpen goadesmid
Hephaistos; lokkich libjend yn de
grotten seagen sy mei ien
each hoe’t it yn it libben sit.
* Yllustraasje ‘Kykloop’