december 10, 2020
fan Jacob Backer*
Hy fielde him in foarst te ryk,
mar sûnder jild, wol mei in kroan,
sa rûn er troch it iepen fjild
te fluitsjen, dûnsjend oer de greppel,
as model foar Janneman, syn soan,
al hoedzjend ek de keppel.
De keppel harke nei de fluit,
fan heech nei leech, it wie de toan
dy’t oprôp: ‘Jou jim no mar del!’
Hy hoegde langer net te roppen,
bleau as kening sitten op ’e troan
en telde spyljend alle koppen.
Syn fluit fertelde fan it ryk
dat hy as hoeder stichte hie,
fan leech nei heech, in moai model
om sûnder fluit te imitearjen
troch de soan, dy’t grutsk foar hoeder stie,
de keppel koe ’t wurdearje.
* Jacob Backer (1608/1609-1651)
Skilderij ‘Hoeder mei krânse en fluit’
Skilderij ‘Jonkje yn hoedersklean’
december 9, 2020
fan ûnbekend*
Oer hearskers wol ik it no ha,
de kening op syn hege troan,
de ealman machtich oan ’t regear,
’t folk sjocht har dwaan en litten oan.
Falt lilk in hearsker tsjin dy út,
ferlit dan net dyn lege post,
bewarje kalmte ta syn ear,
it is sa’n hâlding dy’t dy past.
In hearsker docht in misse set
as hy in dwaas it heechste set,
wa’t oansjen hie, krijt dan it near,
it is de dwaas dy’t stelt de wet.
It is in ramp as kening wurdt
in bern dat neat wit fan it lân,
mar komt in ealman oan ’t regear,
dan rint gjin feest mear út ’e hân.
Yllustraasje ‘Hearskers’