maart 26, 2021
fan Paul Quinsac*
As dochter fan de foarst fan Troje
kaam Achilles har op ’t sear,
de Grykske held dy’t gjin begrutsjen
hie mei wa’t Trojaan, de fijân, wie,
úteinlik soe hy it net roaie.
Foar Polyxena’s eagen deade
hy har broer, tsjin Trojes ear,
en waard dêrnei op har fereale,
wat de Griken seagen as ferrie,
’t wie as de striid foar harren kearde.
Want Troje rekke net fereale,
wie rap mei Achilles klear,
hie mei de Griken gjin begrutsjen,
mar ’t hynder joech de bêste rie:
‘Al bin ’k fan hout, de stêd yn, deale!’
Achilles’ skym rôp op de Griken:
‘Offerje har op myn grêf,
dan is sy by my yn de Hades
en kom ik ta de leafdesdie!’
De dea koe sy doe net ûntwike.
* Paul Quinsac (1858- 1929)
Skilderij ‘De dea fan Polyxena’
maart 25, 2021
fan Oskar Kokoschka*
De Nazi’s ha my op ien ein,
de ein fan myn bestean yn kleur,
har tinken oer ekspresje
lit gjin romte foar wat oars,
sjoch hjir… ik bin noch net ferslein.
’k Bin troch barbaren op ien ein,
wat is te sjen oan myn gesicht,
de grime as ekspresje:
eachopslach en iepen noas…
dêrmei is noch net alles sein.
Foar my is dit noch net de ein,
ik fiel it as myn djoere plicht
te striden foar ekspresje
út ’e djipte fan de geast,
dy ha ik yn myn kleuren lein.
* Oskar Kokoschka (1886-1980)
Skilderij ‘Portret fan in ‘ûntaarde keunstner’’