maart 28, 2021
fan ûnbekend*
De heuvel dêr’t de simmer
trochrûn troch it hiele jier
foar bern om grut te wurden
sûnder twang fan wurd en stok…
se kamen withoefier.
De lytse Alexander
koe net oer de stok en ’t wurd,
oantaasting fan it wêzen
fan it bern yn broek of rok…
sa kaam it yn de put.
Hy waard ûntspannen master,
freonlik pratend mei de bern,
syn wurd brocht dissipline
sûnder twang, fuort mei de stok!
Sa gie gjin bern ferlern.
Fan him kriich ’t bern de frijheid
om te learen nei syn aard,
mei master koe it lêze
en ek skriuwe, wat in lok…
de master as syn maat!
* Foto ‘Alexander Sutherland Neill’
maart 27, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Seis kear ferflokt is ’t folk
dat rjocht neamt wat is krom;
Gods grime lôget dêrom op
dat bergen derfan skodzje,
liken op ’e strjitte lizze.
Fan fierren komt it folk
rap nei it folk dat mis
west hat, it komt mei faasje op
syn sein, it sliept en slommet
net, it kin syn doel net misse.
Syn pylken binne op it skerpst,
de bôgen steane spand,
sandalen ha in fêste riem,
de hynstehoeven binne
hurd as fjoerstien, ’t kin net misse…
… dat eagen kuere op it skerpst
nei bút, fan kant nei kant
en rjocht nei foaren oant de kym;
nei ’t delgean fan de sinne
falt de nacht om del te lizzen.
Yllustraasje ‘Striidweinen’