maart 30, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Hij kon de beste beelden houwen
van vrouwen die geen kwaad begaan,
dus niet bestaan in ’t echte leven,
daarom dacht hij niet aan trouwen.
Dus houwde hij in lange dagen
zijn Galatea van ivoor,
voor wie hij ’t leven wilde geven,
maar hij wist niet wie te vragen.
Hij ging naar ’t feest van de godinnen,
waar Aphrodite had hem door
in ’t streven naar een beter leven
met een vrouwbeeld met vijf zinnen.
Dus zoende hij ’t perfect ivoren
beeld, dat zijn ware liefde werd,
een liefde om elkaar te geven:
Paphos werd gezond geboren.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘Pygmalion en Galatea’
maart 29, 2021
De nacht friet op in oere
en spuide dy út nei de dei
om justjes langer te genietsjen
fan it ljocht as yn de jûn
de dowen ‘lekker sliepe’ koere.
Mar moarns by it lemieren,
wannear’t de sliep min ôfskie nimt
mei mannich lûs noch yn de eagen,
is der langstme nei de jûn
om mei de dowen feest te fieren.
Men sjocht it ljocht net brekken
troch de walen fan de iere moarn
om fan it skouspul te genietsjen,
troch de simmertiid ek jûn
om heech de loftrompet te stekken.
