mei 30, 2024
fan Charles van Beveren*
Hy wie de iennige dy’t siet,
joech oan dat hy ’t net sitten seach
om as kanonnefoer te tsjinjen,
mar syn broer woe troch foar offisier…
wie dat wol wier?
Oproppen troch Napoleon
dy’t him, syn broer, wol sitten seach
om tsjin de Rus de striid te winnen,
hy fertsjinne as in offisier…
mar wie dat wier?
De froulju stiene nei de tút
te praten oer de lange tocht
mei yn de eagen noch de triennen,
dochs joech ’t fiere reizgjen ek fertier…
’t wie wrachtich wier.
Heit joech syn stoere soan de hân,
omdat er lykas him ek tocht
de Frânsman soe it winne kinne
fan de Rus, nei Moskou foar fertier…
mar wat wie wier?
* Charles van Beveren (1809-1850)
Skilderij ‘Ofskie fan in soldaat’
mei 29, 2024
fan ûnbekend*
Ezechiël
Sprek tsjin Edom, minskesoan,
dat mei deselde gleone grime
dêr’t jim te wurk gien binne
tsjin myn folk, Ik dy ek treffe sil,
do hast it foar dysels bedoarn.
Tsjin myn folk brûkst lastertaal,
syn lân soe wurde ta in oarde
dêr’t nimmen langer wenne,
dêrom doch Ik dy dit lot ek oan,
dit wurdt de ein fan dyn ferhaal.
Rûnom lizze liken op
dyn bergen, bloed streamt nei de lichten,
want sa silsto My kenne
as de God fan myn folk Israel,
der komt in ein oan dyn gerop.
* Foto ‘Berch yn Edom’