juni 23, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Oerein, jim soargeleaze froulju,
fammen dy’t jim feilich fiele,
hear wat ik te sizzen ha,
jim sille yn it needlot diele.
Oerein, it sil net lang mear duorje
dat jim fan ûntsetting trilje,
mei de druveplôk is ’t dien,
jim honger is net mear te stiljen.
Oerein en klaai jim út, yn ’t neaken
steane jimme klear foar sekken
om de mul en klappen op
it boarst, de toarnen sille stekke…
… want al it boulân leit derhinne
as ferwyldere, ferlitten
is de stins en stil de stêd,
de ezel sil dit lân besitte.
* Foto ‘Wylde ezels’
juni 22, 2021
van Jean-Léon Gérôme*
Zij waren in het wit
om zo te laten weten
dat de slang de hoofdrol had,
gekleurd, maar zonder beten?
Toeschouwers in het blauw,
met spanning ver gezeten,
keken stom hun ogen uit,
hun blik werd niet gebeten.
De muzikanten, goed
gemutst en heel ervaren,
speelden op gitaar en fluit
de slangen tot bedaren.
De slangenjongen liet
de slang zijn lijf ervaren,
speelde ’t kronkelende lied:
‘Laat al je zorgen varen.’
De slangen op het kleed
begonnen zich te keren
tot elkaar, de hoofdrol zat,
gebeten op de heren.
* Jean-Léon Gérôme (1824-1904)
Schilderij ‘De slangenbezweerder’