augustus 19, 2021
fan Jacques Linard*
‘Sjedêr wat wurdt fan
al ús moaie dagen’,
wurden op in lyts papier,
dy’t alles sizze oer ’t bestean
dat faai stiet, let of ier.
De holleplasse
hat gjin ynhâld, djipgeand
tinken is der net mear by;
as skilder kleurje ik ’t bestean
as wie ’t sawat foarby.
In faas mei blommen
fan de lêste dagen,
hingjend fan in djip fertriet,
in flamke om rap út te gean,
wat foar it lêste stiet.
Myn boek wurdt sletten,
wat ik al fernimme
kin oan dagen sûnder sin;
as skilder wol ik fierder gean
salang’t ik tinke kin.
* Jacques Linard (1597-1645)
Skilderij ‘Fanitas-libben mei kears’
augustus 18, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Sjoch nei dit folk, meinommen
nei hoalen yn de neare nacht,
it waard ta rôversguod,
in bút yn fijâns macht.
Om gau werom te kommen,
gjinien hat dêr in wurd oer sein,
want ienkear fuort is fuort,
de fijân hat it slein.
Wa hat dit folk opromme,
as rôversguod de fijân jûn,
wie dat de Heare net?
It wie oan sûnde bûn.
Hy hat fan grime gromme,
dy oer it dwerse folk útstoart
as fjoer, mar ’t harke net,
syn flammen ha ’t fertard.
Yllustraasje ‘Folk as rôversguod’