september 4, 2024
fan ûnbekend*
Daniël wie yn betizing
oer de bylden dy’t er seach
fan fjouwer ûnfoech grutte bisten,
fan de himel kriich er ûnderwizing.
Fjouwer foarsten út ’e ierde
wei regearren mei in hân
dy’t sloech, ferskriklik wie it fjirde,
syn bewâld soe nei de delgong fiere.
Iuwenlang soe dat ryk duorje
mei tsien foarsten op ’e troan,
nei harren kaam in wrede kening,
want hy soe syn tiid mei liken fuorje.
Dêrnei kaam in folk dat hillich
leaude yn de heechste God
en yn in keninkryk dat ivich
duorre mei in foarst foar rjocht reewillich.
Daniël, feralterearre
troch de útlis dy’t er kriich
oer bisten, grutte keninkriken
rekken him, hy tocht oan allegearre.
* Yllustraasje ‘It fjirde bist’
september 3, 2024
van Evelyn de Morgan*
Het is het oude liefdeslied
dat door de stormen klinkt:
de wind die zwiept de golven op,
het noodweer in het leven,
beide leiden tot verdriet.
Zie Hero met het baken staan,
dat oplicht voor haar vriend
Leander aan de overkant,
voor lang haar lust en leven,
als getuige dient de maan.
De storm steekt op en dooft het vuur,
zwiept hoog de golven op,
maar zie Leander overgaan
tot hij het op moet geven,
dan slaat kort zijn laatste uur.
Het is het oude liefdeslied,
dat Hero niet meer hoort
wanneer zij springt en golven haar
ontnemen lust en leven,
storm en golven zingen niet.
* Evelyn de Morgan (1855-1919)
Schilderij ‘Hero en Leander’