juli 19, 2022
van Ary Scheffer*
van Théodore Géricault**
Zijn handen worden vastgehouden,
geen beweging meer naar het palet
om kleur tot harmonie te mengen
voor het beeld dat hij voor ogen had,
waarop hij blindelings vertrouwde.
Hij ligt nu met gesloten ogen,
nadat is de laatste stap gezet
om ’t beeld tot harmonie te brengen,
maar dit beeld getuigt van diep verdriet,
gemengd met iets van mededogen.
De één staat over ’t bed gebogen
met het zicht op wie geschilderd heeft
de mensen die niets in te brengen
hebben, in wie niemand nog iets ziet,
hij zag hen met zijn schildersogen.
De ander ziet het niet meer zitten,
hem ook niet, hij heeft intens geleefd
met beelden om tot stand te brengen
hen voor wie het leven meer dan zat
is… nu wil hij die ziel bezitten.
* Ary Scheffer (1795-1858)
Schilderij ‘De dood van Géricault’
** Théodore Géricault (1791-1824)
Schilderij ‘Monomanie’
juli 18, 2022
It hat neat fan in grut teäter,
dêr’t men sit op ’t reade plús
om te genietsjen fan kultuer,
dy’t brocht wurdt foar in tal kûlisen
troch Romeo en Julia.
It is in wente op ’e romte,
dêr’t se fielden harren thús,
want rûnom libbe de natuer
har foar hoe’t sy ek libje moasten,
gewoan as Roel en Jouk… no sa!
No is it hûnderttsien jier letter,
stiet dêr noch itselde hûs,
hat foar it each de rêst en doer
om nije wenten te oerlibjen,
ropt op nei syn teäter ta.
De achtertún is it teäter
mei grien libben by de rûs,
sa binne der kûlisen oer
om mear as dûbel te genietsjen:
natuer, kultuer, Roel, Jouk en sa.
* Foto ‘Wente by de Gauster syl’
** Foto ‘Oankundiging teäterfoarstelling’
