september 14, 2022
fan Michelangelo*
Jeremia
Ik mocht net trouwe as profeet,
gjin soan of dochter krije,
sa’t de Heare tsjin my sei;
dy soene stjerre, ik soe lije,
want troch sykte wie it leed
net te oersjen, se soene stjerre,
net allinnich alle bern,
mar ek de heit en mem;
gjin trien waard om har litten,
gjin klacht wie noch te hearren;
liken leine op it fjild
en waarden foar de fûgels foer,
’t wie net om oan te sjen.
Ik mocht wa’t roude ek net treaste
mei bôle en in beker wyn,
want Gods barmhertigens wie oer.
Sels kriich ik net it measte,
oanskikke by in gastmiel mocht ik net,
God liet gjin fleurich lûd mear klinke,
fan ’t lûd fan breugeman en breid
hie nimmen mear ferlet.
* Michelangelo (1475-1564)
Skildering fan Jeremia yn de Sikstynske kapel
september 13, 2022
van Anton Mauve*
Laat het wit de waarheid spreken
met veel nuances in de meerderheid,
hoewel het grijs ook wat te zeggen heeft:
het einde is nog niet in zicht.
Spreek vooral niet van een deken,
wie niet de kou voelt, vormt een minderheid;
hoewel een vacht een warme werking heeft,
is wol door sneeuw niet waterdicht.
Dicht opeengehoopt als teken
dat zij het niet zien zitten in het veld
en liggen is er helemaal niet bij,
als kudde doen zij trouw hun plicht…
… om de herder aan te horen
die na het tellen nog vertellen zal
dat grijs vandaag een witte waarheid heeft:
het einde is nog niet in zicht.
Stuivend sneeuw als nooit tevoren
ontneemt het zicht en sluit de kudde in:
een vacht die ook een warme werking heeft,
geeft aan het veld een vlak gezicht.
* Anton Mauve (1838-1888)
Schilderij ‘Kudde schapen met herder in de sneeuw’