november 9, 2024
fan ûnbekend*
Furano stjonkt, sa seit de namme
dy’t de stêd kriich troch de rook
fan de fulkaan, dy’t swevel spuide,
mar it wie net nedich t dat it folk
him dêrfoar skamme.
Want rûnom wurdt it fjild ynnommen
troch lavendel mei de rook
dy’t konkurrearret mei de swevel,
oeral weagje kleuren oer it gea
fan tal fan blommen.
Mar winterdeis komt der feroaring
mei it wyt fan ryp en snie,
dan tilt it lânskip op fan minsken,
kleuren struiend oer de hurde grûn…
sport as bekoaring.
* Foto ‘Blommefjilden yn Furano, Japan’
november 7, 2024
fan Gabriël Metsu
It is de mem fan alle tiden:
beide hannen foar it bern
en mei it each op it gesicht,
sy stipet it oan alle siden.
It is it bern op sike dagen:
beide hannen hingje slop,
de eagen ha neat om te sjen,
gjin fraach komt út ’e lege mage.
It is it bern om te behâlden,
’t libben dat noch bloeie moat,
is hjir net om fan ôf te sjen…
hoe soe in mem net fan him hâlde?
It is de mem dy’t sit mei fragen,
dêr’t gjin antwurd hjoed op komt,
dus hâldt sy ’t each op it gesicht
en fêst oan ’t bern syn libbensdagen.
* Gabriël Metsu (1629-1667)
Skilderij ‘It sike bern’