november 26, 2022
fan ûnbekend*
Jeremia
In beker kriich ik fan de Hear,
fol mei de wurden fan syn grime,
wyn dy’t bitter oer de tonge glydt:
‘Lit drinke alle folken fan de ierde,
alles rekket men troch oarloch kwyt.’
De beker naam ik mei de wrâld
oer, liet de folken dêrút drinke,
earst de kening fan Jeruzalem
en alle hege hearen, ek yn Juda,
hiel it lân waard rekke, ’t eage slim.
De foarst fan Babel kaam it lêst
oan bar: ‘Ek do wurdst dronken, koarrest,
falst derhinne, komst net wer oerein,
want yn de oarloch sil it swurd dy reitsje,
dizze wurden hat de Heare sein.’
* Foto ‘Wynbeker’
november 25, 2022
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
As God socht hy de djipte op
mei boppe him de weagen,
dy’t er fier opswypkje koe
as skipslju him net noasken,
fier klonk oer de see syn rop.
Hy dûkte foar de timpel op
dy’t boud wie op ’e hichte
fan Kaap Soenion, dêr koe
hy útsjen beide kanten
op, ek dêr klonk fier syn rop.
Dêr socht it eigen folk him op,
de skipslju en dy fan it
lân, om’t elkenien him koe
as god dy’t wist fan wanten,
fier klonk yn it lân syn rop.
Hy spriek oer eigen djipte op
en liet syn hichte witte,
om’t er oeral hearskje koe
mei ’t ark mei trije tosken,
seelju harken nei syn rop.
* Byld ‘Poseidon’
** Timpel fan Poseidon by Kaap Soenion’
