december 2, 2022
fan ûnbekend*
fan ûnbekend**
Malawimar, gigantysk grut,
in mar fol mei cichliden,
de iene is de oare net,
se binne der yn soarten,
bûn oan Darwins evolúsjewet.
De fisken kroepen út ’e mar
it lân op, krigen wjukken
en fleagen oer it griene gea,
se wiene der yn soarten,
letter rûnen bisten mei de lea.
Malawimar, gigantysk grut,
in mar mei rûnom bisten,
it âlde paradys allyk
mei withoefolle soarten…
neffens evolúsje Darwins ryk.
* Foto ‘Malawimar’
** Foto ‘Cichlide’
december 1, 2022
fan Thomas Moran*
Macbeth gie troch foar moedich generaal,
fersloech de Noaren en de Ieren,
kriich fan Duncan, foarst fan Skotlân, lof,
mar heksen sloegen út in oare taal:
‘Do komst wol op ’e Skotske troan,
mar silst dyn ûndergong belibje
sûnder holle, ôfslein fan de romp,
dus giest net troch foar kening mei in kroan.’
Macbeth gie troch it libben dûbelop:
as kening nei de moard op Duncan,
as wantrouwich om syn eigen lot,
want koste ’t him úteinlik net de kop?
Dus gie hy nei de trije heksen ta,
mismoedich om wat him te wachtsjen
stie, mar geasten joegen him wer moed,
hy soe foldwaande tiid fan libjen ha.
Dy tiid joech him de kâns foar wer in moard,
mar troch de tiid waard hy dwylsinnich,
rekke dûbelop syn holle kwyt,
gie troch de skiednis as fan ’t kweade soart.
* Thomas Moran (1837-1926)
Skilderij ‘Macbeth en de trije heksen’