december 6, 2022
van Hubert von Herkomer*
Hij gaat hen voor met stok en alles
wat hij door de tijd heen heeft
ervaren op het pad naar maagd
Maria, die vereerd moet worden…
dit is alles wat zij vraagt.
Zij ging hen voor met heel haar leven,
dienstbaar aan het kind dat zij
moest baren, later ook Gods zoon,
die haar vereerde als zijn moeder…
zie haar staan op de icoon.
Zij volgen hem, gevouwen handen,
want zij zijn op bedevaart
en nemen mee hun last naar maagd
Maria zonder haar te vragen
of zij alle lasten draagt.
Zij heeft de handen niet gevouwen,
want dit is haar eerste keer,
ervaring speelt daarom geen rol,
Maria, als de ware moeder,
ziet ook meisjes aan voor vol.
* Hubert von Herkomer (1849-1914)
Schilderij ‘Bedevaart’
december 5, 2022
Trijedûbel is de rûnte
nei in nacht dy’t sûnder mar
ien stjer of moanneglim ferrûn,
sy rûnen troch deunby de mar.
Mar sjedêr… de sinne kleuret
fel de himel, ek de mar,
dy’t as in spegel tsjinnet, rûn
of hoekich, wetter hat gjin kar.
Lit dy beide fierder rinne,
heit en soan, ek bol en byld,
de lêste beide oant de jûn,
sy reitsje yn de nacht út byld.
Heit en soan, sy rinne fierder,
statysk op it blauwe boerd,
sa ha sy mannich jier al rûn,
foar rappe rinners wiist it goed.
