januari 4, 2023
fan ûnbekend*
Ik sis it folk de leafde oan
fan God dy’t Israel lang lyn
troch de woestyn werombrocht
nei it lân fan heit en soan.
Hy bringt it folk no út it lân
yn ’t noarden nei de eigen grûn,
sawol de blinen as de
lammen yn in hecht ferbân.
De frou dy’t swier is fan in bern,
giet mei de mannichte werom,
wa’t gûlt, sil treaste wurde,
God sil yn de need foarsjen.
It folk leit nije wyngerds oan,
wa’t plante hat, krijt ripe frucht;
de wachters op ’e bergen
roppe: ‘Kom nei Sions troan!’
De fleur komt yn it lân werom,
de trommen bûnzje foar de dûns
dy’t útfierd wurdt troch fammen,
nûgjend roppe sy lûd: ‘Kom!’
Foto ‘Tromme’
januari 3, 2023
van Paul Nash*
In de verte golft de Zwarte Zee
die ruisend lied na lied laat horen,
eerst op luide marsmuziek,
de maat waarop de bommen vielen,
toen de oorlog werd geboren.
Alle meeuwen zongen krijsend mee
om agressief erbij te horen,
in de aanval, fanatiek
met open snavel, slaande vleugels
om de vijand te doorboren.
Maar die vijand heeft een bondgenoot,
zij zijn als vrienden voor het leven
op de maat van zielsmuziek,
de maat om bommen af te weren
en naar recht door zee te streven.
In de verte golft de Zwarte Zee
die ruisend nog dit lied laat horen:
‘Zing mee nu de zwarte kliek
is aangespoeld nadat gevallen
is de slag die ging verloren.’
* Paul Nash (1889-1946)
Schilderij ‘Zee van de dood’