januari 10, 2023
van Paul Nash*
De rit gaat tussen bomen door
met veel geweld het slagveld in,
er komt geen einde aan de rij
die gaat bevrijden dorp en stad…
daar is de rij toch voor?
De rij benadert de pilaar
om voor ’t geweld te buigen in
de hoop ‘wij gaan aan jou voorbij’;
met rechte rug en ’t volste recht
bestrijdt hij dit gebaar.
Een schot klinkt over ’t open veld,
raakt de pilaar, maar niet zijn kop
die bol staat van dood tij,
waarna de vloed de rij verdrijft,
want elke zes uur telt.
Als bondgenoot komt op de maan,
die straalsgewijs de kop verlicht;
een nachtelijk voorbij
de bomen, dorpen, stad en grens…
de vrijheid krijgt ruim baan.
* Paul Nash (1889-1946)
Schilderij ‘Pilaar en maan’
januari 9, 2023
It foel him hielendal net swier
om ier derôf te kommen,
mei de angel op ’en paad te gean,
ek tille gie him maklik ôf
en boppedat wie it net fier.
Hy stie betiid al by de mar,
hie ’t hiele ryk allinne
om net inkeld stil te stean by fisk,
want soms foel him it libben ôf
en wie it wolris yn de war.
De hoarizon wie no noch skier,
mar ’t soe grif better wurde
as er fiske yn de geast fan stean
net stil by watst net makkest ôf,
begjin opnij, dan komst wol fier.
Hy fiske dy dei dûbelop,
it wie de muoite wurdich,
mei de fangst koe hy wer fierder gean.