januari 16, 2023
It tsjuster waret oer it gea,
de wolken jeie oer de stêd,
de wyn lit fan him sprekke
mei de rie: ‘Bliuw hjoed mar thús,
sliep út, kom let fan bêd!”
Sis, wat besielet al dy lju
dy’t yn it tsjuster stappe
op ’e fyts om ûnder wolken
troch tsjin twirren yn te gean?
Hoe krijst it yn de kop!
Wis, Snits kaam ridlik gau yn byld
nei ’t gea dat yn it tsjuster lei
en op ’e kop de twirren,
mar sjoch harren hjir no stean,
sy ha in klap útdield.
Besiele troch dy earste klap
gean sy foar alve nei de ein…
op redens duorret jierren.
januari 15, 2023
fan ûnbekend*
fan Dorothea Lange**
Wat kin in tastel al net dwaan
yn jierren fan depresje
as it sljochtweihinne folk
it útsicht op ’e takomst net mear hat…
sil dan in griis byld útkomst jaan?
Lit Dorothea fierder gean
as Washingtons papieren,
sy komt út op ’t plattelân
en bringt yn byld it lijen sûnder mear…
wa bliuwt sa noch yn ’t libben stean?
It leit him oan in ryk bestean,
ûntspoard troch yn te klauwen
wat besit is fan it folk
dat boddet foar it deistich drûge brea,
dat dwaan moat foar in skeamel lean.
Mei skerpte lei sy ’t lijen fêst
fan mem migrant en heiten,
swalkjend oer it skrale lân
om foar de bern op ’t libben sicht te jaan,
har byld lit sjen de swiere lêst.
* Foto ‘Dorothea Lange’
** Dorothea Lange (1895-1965)
Foto ‘Mem migrant mei bern’
