november 27, 2024
van William Holman Hunt*
De volle maan die helder schijnt,
houdt zijn gezicht verborgen
in de nacht die onverwacht
zal komen als doortrapte dief,
die heeft materie lief.
De deur die overwoekerd is,
al jaren niet geopend,
wordt door hem niet ingetrapt,
hij houdt het bij die ene klop
en voet bij stuk, geen schop.
De maan krijgt concurrentie van
de lamp, in deze wereld
licht dat doordringt in de nacht
van ieder die in stilte lijdt
en buiten mensen mijdt.
Een licht gaat dan van binnen op,
waardoor de deur zich opent
zonder dat er wordt getrapt
door hem die eerst leek op een dief,
hij heeft de mensheid lief.
* William Holman Hunt (1827-1910)
Schilderij ‘Het licht der wereld’
november 25, 2024
In Rus dy’t sprekt fan heech ferrie
dat troch it westen plak fûn hat
al tûzen dagen en noch mear,
troch hannen fan in lân te binen
dat foar syn frijheid folop striidt,
dy Rus sprekt goed oer Oekraïne,
roppend tûzen kear om help
fan ’t westen rjochte op it easten,
fjoerkrêft oer de grins de fierte yn
om de agressor del te slaan,
de heechste Rus dy’t kreamet út
wat net strykt mei syn ferline
as moardner fan de frijheidsheld,
de Rus dy’t spriek syn folk skerp oan
oer wat dy lege Rus mis die.