Posted by admin

De dream komt út ‘e djipte wei,
dat fielt de farao ek wol,
de nacht lûkt bylden út ‘e dei,
dy’t libje, fan betsjutting fol.

Sân kij ferrize út it wiet,
de hûden glânzjend fan it fet,
dan folgje bonkerakken dy’t
de fette frette yn in set.

Sân raaien komme út ‘e grûn
mei tsjokke kerrels yn de ier,
wat skraal is, meitsje se net rûn,
ferlern giet alle fleur en tier.

De farao sit rjocht oerein,
troch merjes fan de nacht oerstjoer,
de djipte is wol iepenlein,
de folle tsjutting bliuwt noch oer.

* Bylden fan it mozayk
yn de San Marko basilyk
te Fenetië

Tsjinje, ek foar tsjinners hegerop,
fan farao, stil op ‘e brits,
dêr siet de skinker nêst de bakker,
leech it krop en mei fersleine kop,
troch dreamen yn de nederklits.

‘Kop rjochtop,’ sei Joazef, ‘lit jim hert
mar sprekke, iepen sil ik stean
foar jim en Him nei ús ferlet.’

Beide dreamen kamen út it hert,
de skinker hie it oer de wyn
fan druven, snien fan trije tûken,
mar de bakker hie mei bôle ret
yn trije kuorren, heech deryn.

Joazef lei de dreamen beide út,
noch trije dagen, dan de top:
de skinker soe ferhege wurde,
mar de bakker, foar de fûgels bút,
soe hingje oan de heechste strop.

* Jan Mostaert (sirka 1475-1555/1556)
Skilderij ‘Joazef leit de dreamen fan de skinker en de bakker út’