Posted by admin

De driging hong dy moarns al yn de loft
mei wolken, wyn en weagen
dat de wizen it net sitten seagen,
mar de wierheid wachte noch in skoft.

‘Gjin tiid ferskite, skuor it spul derby,
de wierheid ken gjin leagen,
eartiids hong ik oeren yn de beage!’
sa klonk Tjitte Brouwers profesij.

Doe makke noardewyn de himel frij
en withoefolle eagen
dy’t de gaos by it starten seagen:
stjoer- foar bakboard, bats sa ien foarby!

De Grouster skipper wappere mei read,
wat stiek yn Tjittes eagen
dy’t as wraak syn konkurrint ek reage
nei de sjuery, want ‘de wierheid keart’!

De Hearrenfeansters kamen grutsk op kop
en woene kânsen weage
op it wetter of mei sjuery-eagen,
leaver stridend, dus de bealch derop!

De skippers tsjinnen sân protesten yn
mei wierheid en mei leagen
dat de wizen fan de Fluezen seagen
neat, it read ferwaaide op ‘e wyn.

Langwar mei wetter as in boemerang,
in foarm dy’t dreech is foar in skûtsjerûte,
amper djipte foar it steunend swurd,
gjin skipper is foar syn bedriging bang,
hy stekt in reef en brûkt gjin loete,
giet de striid oan dy’t hjoed hurd en woedzjend wurdt.

De swan, de grutste fûgel fan de float,
foar hiel Langwar de favorite skûte,
hat as passazjier de man fan ’t Wurd,
gjin lûde knoop sil klinke hjoed oan board,
wa’t sunich flokt, docht biddend boete,
sûnder sûnde fljocht de swan brún wjukjend hurd.

De start is fleanend, foar de swan net bêst,
fan boppen hat de seine noch net groete,
mar dy komt yn stilte nei it rak
fan wierheid: fjirde om de boei foar fêst
ûnthjit nei foaren, lit de moeting
komme mei it amen foar it earste plak!

It folk, religieus yn skûtsjekar,
stiet eagjend nei de striid op wâl en planke,
sjocht ferslein nei ’t offer fan de swan
dy’t slachte wurdt op weagen fan syn mar.
Hoe kin Langwar de himel tanke
foar gjin plak mei op it skip de tsjerkeman?