| Ut is skûtsje-argyf 1969
It wie in waarme dei
mei oer de tritich graden,
mar it gong yn ’t wylde wei,
de wyn socht rare paden.
De Sânemar wie wiid
genôch om frij te farren;
twirren fjurren doe de striid,
se ha elkoarren narre.
Hoe’t Ulbes* Frisia
syn frijheid jilde litte
woe, mar hy fertize sa
mei ’t Fean fan sweager Tjitte**.
Hoe’t Klaas*** fan rom Wâldsein
net wiis wie mei de nauten;
hy ûntspoarde as in trein,
in arke lei yn flaute.
Hoe’t Loadewyk**** besleat:
ik hysje hjoed it âlde;
’t skuorde troch de Folkertssleat,
it seil koe it net hâlde.
Hoe’t Cor***** lei op ien ear
mei ’t alderlichtste skûtsje;
skoaten los en komt der mear,
dan is ’t it lêste rûtsje.
Fiif skûtsjes út ‘e striid,
gjinien hie dat ferwachte;
mei wol tritich, hjit en wiet,
waard winner ’t swiere Drachten.
* Ulbe Zwaga
** Tjitte Brouwer
*** Klaas van der Meulen
**** Loadewyk Meeter
***** Cor Salverda |
