Posted by admin

Hy skrabe fuort de swarte grûn,
de ljochte kaam sa boppe,
de ierde hat er streken jûn,
de fraach is hokker teken.

In kolibry mei rappe slach,
wa sil syn streken tsjutte?
De Naska-fûgel eaget wach,
it sit him yn de holle.

De Naska liet gjin holle leech,
sels net mei holle eagen,
hy makke him mei fearren heech
sa’t deaden hawwe wolle.

* Ta de Naska-kultuer (400 foar Kristus-600 nei Kristus)
hearre tekeningen yn de bergen fan Súd-Peru
Se beslaan in gebiet fan 500 km2

Foto’s út ‘Schatten van de Inca’s’ fan Jeffrey Quilter

De terp yn Súd-Amearika
hat ieuwen waar en wyn trochstien,
mar is wol erodearre;
de Moches binne heger gien,
se woene op ‘e himel ta.

De sinne droege Moches liem,
miljoenen stiennen foar de bou
foar ’t klimmen nei de stjerren;
de kleuren pronken as in pau
foar goaden op it eigen hiem.

Lit Moches drinke út ‘e krûk
fan god mei ’t eagjend fûgelpear,
dat pronket mei syn fearren;
sa reitsje minsken mear en mear
op hichte neffens gods gebrûk.

* De terp ‘Huaca del Sol’ wie earst glêd
en beskildere yn felle kleuren

It hichtepunt fan de Moche-kultuer
wie fan 0 oant 600 nei Kristus