Posted by admin

In winterstoarm kaam oer de float
en twirre om de hjitte hollen
fan guon skippers, baas oan board:
gjin tugeplan fan Gerritsma,
want lytser wie har dochs tefolle.

Hear Siete* bearen oer de prof:
‘Wy kinne sels it seil wol hysje,
jou kompjûters mar ferlof,
gjin tugeplan fan Gerritsma,
wy ha yn Fryslân sels ambysje.’

Broer Lodewijk** begûn doe ek:
‘Kompjûters kin ik net mei sile,
sifers meitsje my gau gek,
gjin tugeplan fan Gerritsma,
lit ús mar mei de seilen piele.’

Foarkant Friesland Post, juny/july 1977

’t Wie Sietse*** dy’t de lading joech:
‘Yn ’t rom wat tonnen sân as ballêst,
smyt it oer in oare boech
as ’t tugeplan fan Gerritsma,
want laden foeren skûtsjes poerbêst.

* Siete Meeter
** Lodewijk Meeter
*** Sietse Hobma

Hy rûn al tsjin de tachtich,
jierrenlang de lytse, grutte man
fan ’t âlde skip fan Drachten:
Aldert*, yn de ban
fan ’t roer, iendrachtich.

It roer moast him út hannen
doe’t it libben nei de santich rûn
en seilen machtich waarden;
skipper sterker bûn
oan âlde bannen.

Hy rûn nei it ferline
doe’t syn skûtsje by de foarsten foer
mei tûke Drachtster mannen;
soe dan no in boer
de bannen bine?

’t Rûn út op lange mêsten
en sa njonkelytsen nei de ein
fan ’t hiele skûtsjesilen;
Aldert hie it sein,
doe koed er rêste.

* Aldert Hoekstra