Posted by admin

Ut ‘e Ljouwerter Krante fan 3 jannewaris 1987

Oeral kaam men skûtsjes tsjin,
dy’t Fryslân wolfeart brochten,
bodders foar in heal gewin
dy’t winterdeis de wâl opsochten.

Sjoch him yn in smelle wyk
mei dwers dêrop de Tsjonger,
dagen binne nea gelyk,
want hjoed de sinne, moarn de tonger.

’t Skipperswiif rjocht achterop,
twa dochters yn de waring,
swart as tar de skipperskop,
op ’t foardek mei de boom stiet Jaring.

Komt der gjin beweging yn,
dan gean oan board de troepen
as ferfangers fan de wyn
om nei de fracht noch ien te sûpen.

Mar de Tsjonger is te smel
om skoaten út te fieren,
dan de Ie mar op en del,
oan board de troep fan swurd oant liere.

It rikke boppe Snits fan spanning,
want De Lemmer kaam deroan
op ’t skûtsje mei in winnend sin;
de fraach wie: komt er op ‘e troan,
de jonge Jelle* tusken syn bemanning?

De reek waard nei de start noch tichter,
want De Lemmer kaam deroan
oer stjoerboard, dat it like min;
de fraach wie: wa komt op ‘e troan?
De jonge Jelle waard in kilo lichter.

De reek soe letter rap ferwaaie,
want De Lemmer kaam deroan,
frij silend sa’t in winner kin;
de fragen rekken út ‘e toan:
de jonge Jelle koe jûchheiend swaaie.

It rikke op De Lemmer minsken,
want de krânse kaam deroan
op ’t skûtsje mei in winnend sin;
it roer feroare yn in troan…
wat hie de jonge Jelle noch te winskjen?

* Jelle Reyenga